KVVVA - Deftinge

Verslag

Zondagvoormiddag 19 april 2009, Tenhoutte
In de laatste thuiswedstrijd van het seizoen was het Deftinge dat naar Tenhoutte kwam afgezakt. De slachtpartij uit de heenronde in gedachten kondigde deze partij zich aan als eentje op het scherpst van de snee. Niets was minder waar, het bleek al snel een gezapige, vriendschappelijke partij met een al even sympathieke ref. Al dat sympa-gedoe kwam het spelpeil echter niet ten goede. Op een wervelende actie van Lowie, die veel te onegoïstisch de bal alsnog opzij wou leggen, en een vrije trap van Wim na werden de supporters niet echt verwend (op de witte spannékes na dan). KVVVA had wel het overwicht, maar er was duidelijk een nog gezelligere sfeer langs het veld. Met een karrevracht spitsen in de lappenmand/langs de zijlijn werd er nog eens duchtig gespeculeerd naar de sexueel actieven, niet-actieven en hyperactieven binnen ons elftal. Bij deze gesteund door een alweer sympathieke Deftingse reservespeler die maar al te graag meedeed met de prietpraatjes over 100 hete vragen, Playboy TV en Temptation Island. Er werd uiteindelijk gerust bij een droge 0-0. Tijd dan voor enkele tactische wissels, mede doordat onze eigenste kapitein nog niet helemaal bekomen was van zijn dansavontuurtjes met de plaatselijke Ronsische homo. Over homo's gesproken, na twee jaar stonden we op het einde van de rust bijna voor een opbiechting van die ene statistisch geziene die we normaal gezien zouden moeten hebben in ons elftal, maar door het fluitsignaal voor de tweede helft wisten we het nog steeds niet.
Terug naar de wedstrijd dan. Bij aanvang van de tweede helft zette de coach himself in de spits en dat bracht direct resultaat. Samen met Lowie, die eerst nog mooi de keeper omspeelde maar zijn poging door een bezoeker van de lijn zag gekeerd, vormde hij een gesel voor de bezoekende verdediging. Terwijl Lowie sterk speelde maar morste met de kansen, had zijn spitsbroeder ad interim niet zo veel genade. Bij zijn eerste trap op doel was het zover, met nota bene zijn rechter zette Brecht KVVVA verdiend op voorsprong. Niet veel later was het opnieuw prijs voor de coach, ditmaal met de linker. KVVVA zo verdiend naar 2-0. De loepzuivere hattrick hing in de lucht maar daar was het nog even op wachten. Ondertussen had Brecht een nieuwe spitsbroeder gekregen, met name de Jé, en die trapte na een hoekschop die in eerste instantie bijna werd binnengewerkt door Bart (ook solliciterend naar een goaltje dat wel verdiend zou zijn geweest, maar het mocht niet zijn) pardoes op de paal. Geen geluk voor de zwarte Radzinski van KVVVA. Het bleef dus wachten op de hattrick van Brecht, maar ineens was daar Wim met een schot die zomaar over de bezoekende keeper binnen zwiepte, op die manier 3-0. De hattrick van Brecht kwam er toch nog na opnieuw een knappe trap waardoor de eindstand 4-0 werd. Voor het eerst (veronderstelt de verslaggever bij deze toch) in zijn lange voetbalcarrière lukte de coach drie doelpunten in 1 wedstrijd. Naar goede bron ligt de basis van het succes bij één of andere stoeipoes (of kater? want de statischtisch geziene kennen we nog steeds niet) uit het Oostendse nachtleven! Uiteindelijk mochten we een oververdiende overwinning voor KVVVA vieren waarbij we nog uitgebreid werden getrakteerd door de kantiniers, waarvoor dank!
Voor de geinteresseerden: de statistisch geziene homo hebben we inmiddels nog steeds niet gevonden...

Statistieken

Speelden voor KVVVA: Hendrik, Kris VN, Bart, Niels, Kevin, Bram, Jan, Wim, Remie, Lowie, Tim, Brecht en Jeremy
Doelpunten voor KVVVA: Brecht (3x), Wim
Geel KVVVA: /
Rood KVVVA: /

[terug naar overzicht verslagen]